Metoda rozróżnienia, czy elektryczna rura grzejna jest opalana na sucho, czy w wodzie:
1. Różne struktury
Najczęściej stosowanymi elektrycznymi rurami grzejnymi do cieczy są jednogłowicowe elektryczne rury grzejne z gwintem, elektryczne rury grzejne w kształcie litery U lub o specjalnym kształcie z łącznikami oraz elektryczne rury grzejne kołnierzowe.
Bardziej powszechnymi elektrycznymi rurami grzejnymi opalanymi na sucho są elektryczne rury grzejne z prostym prętem z pojedynczą głowicą, elektryczne rury grzejne w kształcie litery U lub o specjalnym kształcie bez elementów złącznych, żebrowane elektryczne rury grzejne i niektóre elektryczne rury grzejne z kołnierzami
2. Różnice w projektowaniu zasilania
Ciekła elektryczna rura grzewcza określa projekt mocy w zależności od czynnika grzewczego. Moc strefy grzewczej wynosi 3KW na metr elektrycznej rury grzewczej. Moc elektrycznej rury grzewczej opalanej na sucho zależy od płynności ogrzewanego powietrza. Elektryczne rury grzejne opalane na sucho, ogrzewane w pomieszczeniach zamkniętych, są zaprojektowane na moc 1 kW na metr.
3. Różne wybory materiałowe
Ciekła elektryczna rura grzewcza wykorzystuje stal nierdzewną 304 do podgrzewania wody z kranu, a woda pitna wykorzystuje stal nierdzewną 316. W przypadku błotnistej wody rzecznej lub wody z większą liczbą zanieczyszczeń można zastosować elektryczną rurę grzejną z powłoką zapobiegającą osadzaniu się kamienia. Temperatura robocza rury cieplnej wynosi 100-300 stopni i zalecana jest stal nierdzewna 304.
Czas publikacji: 16 listopada 2023 r